Z szydełkowego cyklu: Panna Kotka i jej podopieczny

Dzielnie trzymam się rytmu: jeden wpis w tygodniu i wpadam tu z najnowszym "dzieckiem", czyli Panną Kotką. To moje pierwsze starcie z takim rodzajem szydełkowych tworów: trzeba było popracować nad sylwetką i pyszczkiem dość sporo. Jednak poczułam do niej miętę od pierwszego wejrzenia, więc nie było wyjścia - musiałam się z nią zmierzyć. Sam wzór pochodzi z książki "Amigurumi animals at work", która jest kopalnią inspirujących wzorów, a jego autorka prowadzi tego bloga: klik. Warto tam zajrzeć choćby dla niesamowitej postaci Wiedźmina wyczarowanego na szydełku. 

Panna Kotka nie jest sama - opiekuje się małym misiem. Wzór liczył trzy sztuki takich łobuzów, ale ostatecznie powstał tylko jeden z nich. Oj, za bardzo chciałam skończyć ten projekt, by zabrać się za kolejny, który mam na oku i nie starczyło zapału na rodzeństwo. Teraz żałuję i chyba powstanie jeszcze jeden do towarzystwa.

Kotka ( a może miś? ) dostała nawet torebkę - mam słabość do takich miniaturowych drobiazgów i często wybieram wzory, które zawierają takie elementy. 

Duet powędrował, jak można się było spodziewać, do Ady. Zrobiłam jej niespodziankę i po powrocie z feryjnego wyjazdu spotkała nowych towarzyszy na nowym biurku w pokoju :) Postanowiłam wymienić jej biurko, które kiedyś było moje i zaanektować je z powrotem do siebie, a Młodej sprawiłam nowy, czyściutki, bez pamiątek po farbach i mazakach - egzemplarz. Zamówiłam biurko internetowo i jestem pod jego wrażeniem. Pozytywnym, oczywiście. Muszę je tu pokazać, jak tylko ogarnę ten "kontrolowany (podobno) chaos adkowego pokoju :)

 Zatem plan jest następujący: kolejny wpis powinien być wnętrzarski. Pozostaje trzymać kciuki za choć chwilę ze słońcem i szybko robić zdjęcia. Tymczasem dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam !