„Bóg dał nam przyjaciół, by uzupełnić nasze rodziny.”

Przypadkiem znaleziony cytat dał mi do myślenia… Bo moje życie to rollercoaster: góry i dóły plus zawrotna prędkość. I jakoś tak ostatnio tych zjazdów w dół jakby coraz więcej… Ale nie tak do końca.

To co? 

Czas na krótką historię.

Na początku lipca jeden z wpisów ( klik )poświęciłam moim uczniom: wyjątkowej dziesiątce, która mocno zapadła mi w serce. Mijały tygodnie, moje łobuzy zaaklimatyzowały się w nowych szkołach, ale nasz kontakt nadal trwał. A to spotkaliśmy się na ulicy, to ktoś napisał, ktoś wpadł do mojej szkoły. A później już była moja operacja… Jakoś się o niej dowiedzieli i któregoś dnia, zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią dream team wpadł do mojego domu z wizytą. Ale było szaleństwa, śmiechu, zaległych opowieści! Spoglądałam na nich i się nadziwić nie mogłam, że się im chciało, że się zorganizowali i w komplecie mogłam znów ich oglądać.  

Minęło trochę czasu i znów miałam ich u siebie, kiedy to wpadli z przedświąteczną wizytą. I to już była dla mnie kompletna niespodzianka! Nie spodziewałam się, że potrafią uknuć aż taką intrygę :) Oj, wzruszenie gdzieś zakręciło się w moich oczach… A oprócz mnóstwa radości, przywieźli ze sobą piękny wianek. I wiecie co: nawet wiedzieli, że to ta biel, to moje klimaty…

Są niesamowici! Nie wiem, czym sobie zasłużyłam na tyle ciepła z ich strony, ale bardzo to doceniam, bo to naprawdę wyjątkowe.

I tak sobie po ich wizycie pomyślałam, że jakoś w życiu tak jest, że kiedy coś jest nam zabierane, to w to miejsce przychodzi coś innego. Może nie mam żelaznego zdrowia, ale za to dostałam przyjaźń, i to aż w takiej ilości :)

Moje Łobuzy:

Dziękuję i pozdrawiam!

 

A żeby nie było tak cukierkowo, to i czas na aktualności remontowe. Ostatnio otworzyłam drzwi do domu i …… padłam! Dosłownie i w przenośni. Pokonała mnie różnica poziomów w holu :) Ale dobra wiadomość jest taka, że już wszystko przekopane i za kilka dni czas na beton!!! Jakie rzeczy potrafią mnie teraz ucieszyć, hehe. 

A że poziom się obniżył, to i na schody trudniej się wdrapać. Nie dociekajcie jak, ale dostałam się na piętro ;)

I coś, na co czekam najbardziej: moja, „najmojsza” garderoba! Wcześniej była w tym pomieszczeniu dolna łazienka, ale teraz ona będzie obok, w pokoju. I właśnie dlatego już na dniach szaleństwo z rurami gwarantowane! ( a gdyby ktoś pytał: tak, ta ściana wisi w powietrzu i mam nadzieję, że jeszcze trochę wytrzyma :) )

 I szybkie spojrzenie na półpiętro: tutaj będzie jadalnia. Już niedługo burzenie części ściany, czego zapowiedzią są te jakże malownicze dziury.

Ciąg dalszy nastąpi :)

Pozdrowienia!