Na kuchennej półeczce

Alternatywny tytuł tego wpisu mógłby brzmieć: „niedziela w kuchni”, bo tam właśnie kręciło się nasze życie. Może dla niektórych osób brzmi to jak zapowiedź koszmaru, ale ja należę do tych, którzy w ten sposób się relaksują. Dzisiaj wyczarowałyśmy z Adką nasz ulubiony sernik krakowski i muszę przyznać, że o ile lubię piec, przygotowywać różne desery itd., to za gotowaniem nie przepadam, a zwłaszcza za przygotowywaniem mięs.

Na szczęście Mąż świetnie radzi sobie w tej dziedzinie :)

Kolejnym punktem na liście odstresowywaczy było zrobienie kilku zdjęć półeczki, która przybrała prawie wiosenne oblicze. Już kiedyś ją pokazywałam i doszłam do wniosku, że nie ma ona szczęścia do dobrych zdjęć – za każdym razem jest pochmurno. Od dawna w mojej okolicy nie było słońca. Bardzo  mi go brakuje…

Tuż pod półką wisi sobie wieszak i jeden z ręczników idealnie zakrywa kontakt. Jest on bardzo przydatny w tym miejscu i celowo go tam zrobiliśmy, ale niekoniecznie ładnie wygląda. W ten sposób jest estetycznie  i praktycznie.   

Na półce zagościł jeden z zapomnianych obrazków, do których mam duży sentyment. Kupiłam go wiele lat temu z myślą, że tak powinna wyglądać moja wymarzona kuchnia. Identycznie nie jest, ale chyba ten klimat powoli udaje się osiągnąć.

Mój kuchenny zbiór gadżetów powiększył się o kolejną rzecz – miskę ogromnych rozmiarów, która od dawna była na liście wymarzonych przedmiotów do kuchni. Miska jak miska, bez szaleństw – sama potraw nie przygotuje, ale mile łechta mój zmysł estetyczny :) Bardzo się cieszę, że udało mi się na nią trafić.

Kolejnym przedmiotem, który bardzo mi się podoba jest niewielki pojemnik, w którym zasadziłam hiacynta. Pojemnik dostałam od chrzestnego, którym upolował go na targu staroci. Piękne są te postarzenia będące wynikiem upływu czasu.

Reszta zdjęć to moje niewielkie wprawki fotograficzne. Nie mogłam się oprzeć urokowi tych zwiastunów wiosny.

Zapach hiacyntów jest jednym z moich ulubionych. Przebija go jedynie  obłędny aromat bzu.

Przy okazji rzut oka na kuchenną podłogę. Piękna jest – cieniowana, szorstka w dotyku. Bardzo, bardzo mi sie podoba.

Pozdrawiam!