Nie wytrzymałam!

Dawno w środowisku blogowym nie było takiego zachwytu jakimś przedmiotem. Tym razem przebojem wdarły się do wielu mieszkań biedronkowe pufy. Nie pozostałam im obojętna, ale długo się opierałam. A wszystko dlatego, że pojawiły się w idealnym momencie – tzn. tuż po przygotowaniu kącika z fotelem. Szybko stwierdziliśmy, że do pełni szczęścia i wygody brakuje podnóżka i kilka dni później pojawiły się te pufy. Będąc na zakupach dokładnie je obejrzałam, ale oparłam się pokusie, tłumacząc sobie, że mamy teraz ważniejsze wydatki. Mimo to stale o jednej z nich myślałam – ta beżowa totalnie mnie zauroczyła. Kilka dni później znów na nią spojrzałam, ale pomachałam jej z daleka i wróciłam sama do domu. 

 Jednak co spoglądałam na ten nasz kącik, to czułam, że ta pufka aż się tam prosi. W końcu nie wytrzymałam i poszłam do sklepu z wyraźnym postanowieniem: albo beżowa albo żadna! I była – czekała właśnie na mnie :)  

Polubił ją nawet Mąż, który początkowo kręcił nosem, gdy słyszał o moich planach zakupowych. Adka, oczywiście, zachwycona – ma kolejną zabawkę :) I ja pufkę 

pokochałam, zwłaszcza kiedy zobaczyłam w TK Maxx’ie bardzo podobną, ale dwa razy droższą.W celu rozgrzeszenia wytłumaczyłam sobie nawet, że pufa nie tylko pasuje do kolorystyki gazetnika, ale także do pledu, który pracowicie sobie po kawałku dłubię. 

Początkowo pled miał mieć tylko dwa kolory – biały i szary, ale dodałam odrobinę niebieskości oraz różu  i jest dużo lepiej. Wyliczyłam, ile mniej więcej muszę jeszcze zrobić kwadratów i powolutku dorzucam je do puli. Planuję zrobienie go w dość dużym rozmiarze, więc jeszcze czeka mnie trochę pracy, ale bardzo polubiłam to zajęcie. Poza tym, w ogromnej hurtowni tkanin w moim mieście odkryłam włóczkę w bardzo atrakcyjnej cenie, więc skusiłam się na nowe kolorki i dlatego pled się tak rozrasta.

A to mój przepis na idealny relaks: fotel, szydełko i świeca. Wprawdzie takich spokojnych wieczorów mam na razie niewiele, ale czasem w weekend udaje mi się wygospodarować chwilę. Ta świeca niesamowicie pachnie – nie spodziewałam się, że hibiskus może mieć tak przyjemny zapach. Wszelkie herbaty smakowe omijam szerokim łukiem, a tu takie zaskoczenie!

Śląsk tym razem tonie w słońcu – jest wspaniale!

Pozdrawiam naprawdę gorąco!