Mini fotel.

Już, już myślałam, że meble w salonie to temat zamknięty, a jednak … :)

I co najśmieszniejsze, ten fotel wypatrzyła Adka.  

A było tak:

Zupełnym przypadkiem znaleźliśmy się w TK Maxx'ie. Ostatnio bardzo rzadko tam bywam, jakoś omijam wszelkie sklepy szerokim łukiem. Ale jak już tam trafiliśmy, to standardowo kierunek na dział domowy. Nagle Adka biegnie w kierunku mebli i wskakuje na mały fotel zachwycając się, jaki on piękny i jak będzie pasował do naszego „tronu” ( można go obejrzeć tu ).

 Jedno spojrzenie i odpadłam :)

Z duszą na ramieniu sięgałam po metkę z ceną :) Sporo przeceniony, więc był argument dla Męża :) Ada pędem po Tatę, a ja w głowie układam przemowę, żeby go przekonać.

„Żartujecie?” – usłyszałyśmy. 

Na szczęście jego mina mówiła wszystko i wiedziałam, że za pięć minut i tak wyniesie fotel ze sklepu. W końcu urok blondwłosej córeczki tatusia nie takie sprawy załatwiał :)

Fotelik jest uroczy. To taka miniaturka, która powoduje uśmiech u każdego i wszyscy chcą na nim siedzieć. Jest na dodatek leciutki, więc można go swobodnie przenosić, a „kropkę nad i” stawiają nietypowe nóżki. Uwielbiam przyglądać się Małej, kiedy mości się na nim ze swoimi pluszakami i kocykami. 

Przy okazji na zdjęciu ostatnia, zapomniana doniczka ze szczecińskiej giełdy. Kosztowała 2 złote i do teraz żałuję, że wzięłam tylko jedną. 

Natomiast koszyczek to też okazyjny zakup ( 11 zł to chyba dobra cena ? ) z myślą o zbliżających się świętach. Przeznaczony jest do sadzenia w nim roślin, ale tymczasowo są w nim włóczki. Odgrzebałam szydełko, bo zobaczyłam coś, co nie chciało mi wyjść z głowy. Spróbowałam, czy dam radę i nadziwić się nie mogę, jak szybko poszło ( ja chyba naprawdę mam traumę po szydełkowaniu pledu, hehe ).

Z  szydełkowymi wyrobami mam pewien plan. I mam plan, by to skończyć w weekend :) Jak się uda – będą fotki :)

Pozdrowienia!