Wymarzony weekend, czyli z wizytą u Mimi.

Zakładając ponad dwa lata temu mojego bloga nie spodziewałam się, że kiedykolwiek świat wirtualny stanie się tak bardzo namacalny. Nie przypuszczałam, że stanę oko w oko z osobą poznaną w naszej blogowej wiosce.

A tak właśnie się stało! Wystarczył jeden wpis na moim ukochanym blogu Mimi, kilka maili i po chwili popijałam kawę w "Le petit bistro" wraz z Gospodarzami Domu pod Jaszczurkami. Razem ze mną byli Mąż i Adka, więc więcej do pełni szczęścia nie potrzebowałam.

Spędziliśmy cudowny weekend w tym magicznym miejscu, zajmując piękny pokoik w dziewczęcym klimacie wybrany specjalnie dla Adki. Jej szczęśliwa buźka mówi sama za siebie! Ona z pasją odkrywała kolejne zakamarki domu, a ja z wypiekami na twarzy podziwiałam każdy drobiazg.

Siedząc w tym klimatycznym kąciku postawiłam nawet troszkę krzyżyków na moim hafcie.

Adka od razu połknęła wnętrzarskiego bakcyla i co cieszy mnie niezmiernie: żaden przedmiot Domu pod Jaszczurkami nie ucierpiał w wyniku jej działalności poznawczej :) A bardzo się tego obawiałam.

Sobota sprawiła nam miłą pogodową niespodziankę i późne popołudnie spędziliśmy na tarasie z kubkiem kawy, obserwując Adkowe harce ogrodowe. Kawa w takiej scenerii smakowała wybornie. Czy to miejsce nie jest magiczne?

Absolutnym hitem ogrodowym dla Adki były balie z wodą. Po pół godzinie przelewania wody była przemoczona od stóp do głów. Po szybkiej zmianie garderoby znów wróciła do tego zajęcia :)

Wybraliśmy się też na spacer po malowniczej okolicy. To pierwsze spotkanie Adki z górami.

Do domu wróciliśmy naładowani ogromną dawką pozytywnej energii. Tego było nam trzeba po szalonych ostatnich miesiącach. Oprócz cudnych wspomnień, mamy też ze sobą pyszne warzywka, z których właśnie gotuje się zupka, a nawet kultowy kefir, który musiałam bronić przed całkowitym wypiciem przez Męża. Nie mogłam sobie odmówić kilku drobiazgów, ale to temat na kolejny wpis.

Gorąco dziękujemy za ten niezwykły czas, który spędziliśmy w Domu pod Jaszczurkami! Za domową atmosferę, serdeczność i otwartość. Mam nadzieję, że Mimi wybaczy mi mierność moich zdjęć :)

Do następnego spotkania!

Pozdrawiam serdecznie!